Kod sela Boljetina, zapadno od donjeg Milanovca, nalazi se lokalitet Lepena. Prve podatke o ovom lokalitetu zabeležio je F. Kanic 1892. godine, a 1958. godine ovi podaci su provereni i dopunjeni rekognosciranjem Arheološkog institua, kada je tom prilikom otkrivena severna polovina kastela.[1] Arheološka iskopavanja na ovom utvrđenju obavljena su u periodu od 1965. do 1969. godine. Tom prilikom otkriveni su bedemi utvrđenja, rađeni od lomljenog kamena sa malterom, kao i kule različite osnove.
Vojni logor na lokalitetu Lepena blizu Boljetina obuhvata hronološki raspon od I do VI veka. Ustanovljene su tri faze gradnje vojnog logora na Boljetinu:
Prva faza obuhvata period prve polovine I veka, kada je izgrađeno prvo zemljano utvrđenje. U okviru ove faze izdvojene su podfaze Ia i Ib. Podfazi Ia pripada zid od lomljenog kamena vezan blatnim malterom, konstantovan uz unutrašnju stranu mlađeg severozapadnog bedema. Podfazi Ib karakteriše izgradnja zidanih bedema u vreme Domicijana. Ovoj podfazi pripadaju samo bedemi u jugoistočnoj polovini logora. To su: jugoistočni bedem sa zaobljenim uglovima, južni deo jugozapadnog i istočni deo severoistočnog bedema. Samo u ovoj podfazi zidovi bedema su rađeni od većih kamenih blokova u vidu pravilnih kvadera.
Druga faza obuhvata obnovu utvrđenja u vreme Aurelijana, u drugoj polovini III veka. U ovoj fazi izvršeno je preziđivanje tri očuvana bedema, a iz osnove su izgrađeni severozapadni bedem i severna polovina severoistočnog bedema. Kapija na severoistočnom bedemu u ovoj fazi je bila iz osnove obnovljena, kapija na jugoistočnom bedemu je bila zazidana, a na jugozapadnom bedemu je otvorena nova kapija. Unutrašnjost utvrđenja u ovoj fazi je bila ispunjena šatorima, pravougaone osnove, poređanim u pravcu severoistok – jugozapad.
Treća faza obuhvata vreme paleovizantijske obnove limesa, kada je obnovljen logor u Boljetinu. U ovoj fazi su samo dozidani i delimično obnovljeni reletivno dobro očuvani bedemi iz ranijih faza, a sve spoljne kule su iz temelja sazidane, sa različitim osnovama.
Spoljne ugaone kule se međusobno razlikuju po obliku zbog različito oblikovanih uglova starijeg utvrđenja. Kule na južnom i istočnom iglu imaju potkovičaste osnove. ( Slika 11 ) Na severozapadnom i jugoistočnom bedemu, u srednjem delu je prizidana po jedna pravougaona spoljna kula. Kule su građene od lomljenog kamena sa libažnim slojevima od po tri reda opeka.[2] U sredini kastela, blizu južnog bedema otkopana je jedna crkvena građevina, dimenzija 15 x 5,50 m, orijentisana istok – zapad. Osnove je jednobrodne sa naosom i polukružnom apsidom poluprečnika 2 m. Na zapadu je narteks, a sa južne strane naosa bliže apsidi dozidan je pravougaoni paraklis. Sa unutrašnje strane južnog zida naosa, na 60 cm od južnog ramena apside, dozidana je krstionica, dimenzija 1,20 x 1m. Krstionica je rađena opekom i omalterisana sa dva sloja maltera. Crkvena građevina je zidana opekom i kamenom.[3] U ovoj fazi je zazidana kapija na jugozapadnom bedemu, dok je kapija na severoistočnom bedemu obnovljena. Šatori u ovoj fazi, su kao i u predhodnoj fazi pravougaone osnove, s tim što su u nekim šatorima registrovana ognjišta. Za razliku od predhodnog perioda, u ovoj fazi je uočena izvesna nepravilnost u njihovom rasporedu, a i broj šatora je bio znatno redukovan. Ovoj fazi pripadaju i četiri objekta, građena od lomljenog kamena i opeke, gde su tri opredeljena kao radionice, a četvrti objekat je bio uništen u požaru, čija funkcija nije utvrđena.[4]
[1] Lj. Zotović, N. Petrović, Boljetin – rimski kastrum, Arheološki pregled, 7, Beograd 1965., str. 95
[2] Љ. Зотовић, Бољетин ( Smorna ), римски и рановизантијски логор, Старинар XXXIII – XXXIV, Београд 1984., стр. 221 – 227
[3] Lj. Zotović, Boljetin – rimsko utvrđenje, Arheološki pregled, 8, Beograd 1966., str. 47
[4] Lj. Zotović, op. Cit., 225
Нема коментара:
Постави коментар
Neprikladni komentari će biti obrisani.