Porečka reka, čije ime nosi lokalitet, jedna je od najvećih pritoka Dunava u Đerdapu. Ušće Porečke reke leži na sredini đerdapske deonice limesa, gde se sustiču granice kasnoantičkih provincija Mezije Prime i Dakije Ripenzis. Prve podatke o lokalitetu sa skicom terena na kojoj je označen bedem na levoj i kružna kula na desnoj obali Porečke reke zabeležio je još u XVII veku Marsilji. Prolazeći obalom Dunava, Kanic nam ostavlja neka obaveštenja o starinama na ovom nalazištu, kao i Swoboda i drugi istraživači. Istraživanja su započeta 1962. godine, a sistematski zaštitni radovi preduzimani su od 1967. do 1970. godine, u toku kojih je zahvaćen širok prostor oko ušća Porečke reke, i prilikom čega su otkriveni različiti objekti. Široko ušće Porečke reke pregrađeno je bedemom od kamena. Bedem počinje da se pruža od same obale Dunava, ispod kule na bregu Glavica i pruža se paralelno sa Porečkom rekom, a od 220 – og metra skreće pod pravim uglom, upravo na korito reke. Na mestu skretanja bedem je ojačan unutrašnjim zidom, dužine 14,10 m, paralelno sa bedemom. Bliže koritu Porečke reke, bedem je uništen bujicama, čiji ostaci su zatrpani debelim naslagama mulja. Na desnoj obali Porečke reke, bedem se produžava u istom pravcu, penjući se postepeno prema bregu Ćetaće, koji se završava sa kulom pravougaone osnove. Identične je konstrukcije kao i bedem na levoj strani, sa dužinom od 200 m. Ukupna dužina bedema iznosi 450 m, čija debljina varira od 1,80 x 2,00 m. ( Slika 14 )
Uz bedem na desnoj obali Porečke reke prislonjeno je manje utvrđenje kvadratne osnove, dimenzija 60 x 60 m, čiji zapadni bedem nije uočen. Iza bedema, u unutrašnjosti, na desnoj obali reke, otkrivene su dve kule – stražare. Obe kule su identičnih razmera ( 5 x 5), postavljene na međusobnom rastojanju od 15 m. Kule su očuvane samo u nižim, puno zidanim, temeljnim delovima. Sagrađene su od lomljenog kamena u malteru, bez opeka. Takodje, iza bedema, u unutrašnjosti, otkrivene su dve građevine pravougaone osnove, približno istuh razmera, (16 x 9) i ( 15 x 9 ) m, sagrađene od kamena i vezane malterom.
U doba Justinijana, objekti na ušću Porečke reke nisu obnovljeni. Zaštitu ove važne raskrsnice preuzeo je manji kastel poligonalne osnove, podignut visoko na bregu Ćetaće.[1]
[1] П. Петровић, Поречка река, сабирни центар за снабдевање римских трупа у Ђердапу, Старинар XXXIII – XXXIV, Београд 1984., стр. 285 - 287
Нема коментара:
Постави коментар
Neprikladni komentari će biti obrisani.